2017

Γράφει ἡ Ναυσικᾶ Παπαϊωάννου

   

     Ἦρθε πλέον καὶ σὲ μᾶς ἡ ἐποχή, ὅπου ὁ κίνδυνος ποὺ ἀπειλεῖ τὰ παιδιά μας καὶ τὴν ὁμαλὴ καὶ ὑγιῆ ψυχικὴ καὶ σωματική τους ἀνάπτυξη, εἶναι πλέον μία πραγματικό­τητα, ποὺ μπῆκε προοδευτικὰ σ’ ἐφαρμογή. Δὲν εἶναι μόνον τὰ ποικιλοτρόπως πορνὸ ἔργα στὴν τηλεόραση ποὺ βομβαρδίζουν τὶς νεαρὲς ὑπάρξεις καὶ ἡ μέσῳ ὑπολογιστῶν πρόσβαση στὸ Διαδίκτυο σὲ κάθε εἴδους αἰσχρότητες, ἀλλὰ τώρα καὶ ἐπισήμως ὁ ὑπουργὸς Παιδείας, Ἔρευνας καὶ Θρησκευμάτων κ. Κων/νος Γαβρόγλου ἀποστέλλει ἐπείγουσα ἐγκύκλιο, προκειμένου ν’ ἀντικατασταθοῦν τὰ μαθήματα μίας ἑβδομάδος μὲ τρεῖς θεματικὲς ἑνότητες, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ τρίτη ἀναφέρεται στὴν «ἀποδόμηση τῶν ἐμφύλων στερεοτύπων» καὶ στὴν καταπολέμηση τῆς “ὁμοφοβίας” καὶ “τρανσφοβίας”.

     Ξέρουμε ἀλήθεια τί σημαίνει αὐτό; Ὅτι τὰ παιδιά μας πρέπει νὰ ἐκπαιδευτοῦν στὸ νὰ θεωροῦν τοὺς ὁμοφυλόφιλους ὡς φυσιολογικὴ κατάσταση καὶ ὅτι τὸ στερεό­τυπο – δηλαδή ἡ καθιερωμένη ἀντίληψη ὅτι ἡ φυσιολογικὴ σύζευξη γίνεται ἀνάμεσα σὲ δύο ἄτομα διαφορετικοῦ φύλου, ποὺ ἑνώνονται ἐν ἀγάπῃ γιὰ νὰ τεκνοποιήσουν καὶ νὰ δημιουργήσουν μία οἰκογένεια – δὲν εἶναι τὸ μόνον φυσιολογικὸ σχῆμα σύζευξης. Μποροῦν δηλ. ἀσυστόλως νὰ ἐντρυφοῦν στὴν ἡδονὴ καὶ μὲ τὸ ἴδιο φύλο καὶ γιατί ὄχι ἀργότερα καὶ σὲ ὁμαδικὰ σεξουαλικὰ ὄργια, χωρὶς κανέναν φραγμό. Δὲν πρέπει λέει νὰ ντρέπονται οὔτε νὰ φοβοῦνται τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ τὴν ἀλλαγὴ φύλου.

     Ἐδῶ θὰ ἤθελα νὰ βάλουμε σὲ τάξη μερικὰ πράγματα. Κατ΄ ἀρχὴν οἱ λέξεις “ὁμοφοβία” καὶ “τρανσφοβία” εἶναι λέξεις πλαστὲς πρὸς δημιουργία ἐντυπώσεων καὶ χωρὶς κανένα οὐσιαστικὸ ἀντίκρισμα. Διότι δὲν πρόκειται περὶ παθολογικοῦ φοβικοῦ συνδρόμου, ὅπως θέλουν νὰ τὸ παρουσιάσουν, ἀλλὰ περὶ ἀποστροφῆς (σιχασιᾶς) πρὸς τὴν προκλητικὴ ἐπίδειξη τῶν ὁμοφυλοφίλων. Αὐτὴ ἡ ἀποστροφὴ εἶναι μία ἄμεση καὶ φυσιολογικὴ ἀντίδραση τοῦ ὑγιοῦς ἀνθρώπου. Καὶ κανένας γονιὸς σίγουρα δὲν θὰ ἤθελε τὸ παιδί του νὰ βγῇ μὲ ὁμοφυλοφιλικὲς τάσεις, ὅπως καὶ κανεὶς γονιὸς δὲν θὰ ἐπιθυμοῦσε τὸ παιδί του νὰ βγῇ ἀνάπηρο ἢ μογγολάκι. Ὅμως δυστυχῶς, ἡ φύση ἔχει καὶ τὶς ἀποτυχίες της, λόγω τῶν κληρονομικῶν ἐπιβαρύνσεων. Κανεὶς ὅμως κατὰ κανόνα δὲν πρόσβαλε κάποιον ποὺ φέρει ἐκ γενετῆς μία τέτοια ἀνωμαλία, ἐφ᾽ ὅσον δὲν προκάλεσε ὁ τελευταῖος τὸ κοινωνικὸ αἴσθημα. Κανεὶς δὲν τοῦ ἀφαίρεσε τὸ δικαί­ωμα νὰ κάνῃ ὅ,τι θέλει στὸ σπίτι του, οὔτε τὸν κατηγόρησε γιὰ τὴν ἀδυναμία του, ἀλλὰ ἀντιθέτως καὶ πρόθυμη βοήθεια θὰ εὕρισκε ἀπὸ τοὺς κατάλληλους ἀνθρώπους, ἐὰν ἐπιθυμοῦσε νὰ τὴν ξεπεράσῃ. Αὐτὸ τὸ ποσοστὸ δὲν εἶναι ἄλλωστε πολὺ μεγάλο. Καὶ ἀκόμα μικρότερο εἶναι τὸ ποσοστὸ αὐτῶν τῶν πραγματικὰ τραγικῶν περπτώσεων, ποὺ ἔχουν πλήρως διαταραγμένο τὸ φύλο τους καὶ ἀναγκάζονται νὰ τὸ ἀλλάξουν γιὰ νὰ βροῦν κάποια καλλίτερη ἰσορροπία ἀνάμεσα στὸ σωματικὸ καὶ στὸ ψυχολογικό τους φύλο.

     Ἡ ἀπειλὴ ὅμως τώρα, ποὺ πλήττει τὰ παιδιά μας, εἶναι μία στὴν κυριολεξία σκο­τεινή, ἑωσφορικὴ προσπάθεια διαστρέβλωσης τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ποὺ βασίζεται στὴν καλλιέργεια τῆς ἡδονοθηρίας, τῆς ὁποίας τὸ ἀκρότατο ὅριο εἶναι ἡ ἀρσενοκοιτία (ὁμοφυλοφιλία) καὶ τὰ ὁμαδικὰ ὄργια, τὰ ὁποῖα σίγουρα πρέπει νὰ περι­μένουμε ἐν καιρῷ, καθὼς κι ἄλλες ἀνόσιες διαστροφές, ὅπως ἡ παιδεραστία καὶ ἡ κτηνοβασία, ποὺ ἤδη ἔχουν νομιμοποιηθεῖ σὲ χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Ὁ ὀξυ­δερκὴς παρατηρητὴς βλέπει καθημερινὰ τὴν σταδιακὴ καὶ ὕπουλη εἰσχώρησή τους στὴν κοινωνία μας καὶ τὴν διαβρωτική τους ἐπίδραση στὶς συνειδήσεις μας.

     Τὸ πρῶτο στάδιο τοῦ ἐκμαυλισμοῦ ἦταν τὸ νὰ ἑστιάσουν στὸ κυνήγι τῆς ἡδονῆς τοὺς ἑτερόφυλους. Μᾶς ἐθίσανε νὰ κάνουμε σχέσεις, νὰ παντρευόμαστε, νὰ χωρί­ζουμε, νὰ ἀλλάζουμε σὰν τὰ πουκάμισα ἐρωτικοὺς συντρόφους μὲ μόνο γνώμονα τὴν ἡδονή. Ἀρκετὲς γενιὲς μεγάλωσαν ἔτσι μὲ ἀποτέλεσμα πληθώρα διαλελυμένων οἰκο­γενειῶν καὶ πληγωμένων παιδιῶν. Ἀφοῦ πέτυχε αὐτὴ ἡ ἄμβλυνση τῆς συνείδησης τοῦ τί σημαίνει παντρεύομαι καὶ κάνω οἰκογένεια γιὰ ἕναν τόσο σοβαρὸ καὶ ἱερὸ σκοπό, ὅπως εἶναι τὸ νὰ φέρῃς στὸν κόσμο καὶ νὰ ἀναθρέψῃς παιδιά, ἔρχονται τώρα νὰ κατα­φέρουν τὸ δεύτερο πλῆγμα, μὲ τὴν ἐπέκταση τῆς ἡδονοθηρίας σὲ τομεῖς ποὺ δὲν εἶναι κἂν φυσιολογικοί, μὲ πρῶτο τὴν ἀνάδειξη τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ποὺ δὲν εἶναι μόνο σεξουαλικὴ διαστροφή, ἀλλὰ καὶ βαθύτερη διαταραχὴ τοῦ συναισθηματικοῦ κέντρου καὶ τῆς ἐν γένει ψυχολογικῆς σφαίρας τοῦ ἀνθρώπου.

     Εἶναι καιρὸς λοιπὸν ν’ ἀντιδράσουμε δυναμικὰ σ᾽ αὐτὴν τὴν κατηφόρα τῆς δια­φθορᾶς, ὅπου μπήκαμε καὶ νὰ ποῦμε: “ὣς ἐδῶ καὶ μὴ παρέκει. Δὲν πάει ἄλλο! Στῶμεν καλῶς”. Νὰ ζητήσουμε ἀπαλλαγὴ γιὰ τὰ παιδιά μας, ἀπ᾽ αὐτὴν τὴν θεματικὴ ἑνότητα καὶ νὰ ἐλέγξουμε λίγο καὶ τοὺς ἑαυτούς μας κατὰ πόσον φταῖμε, ποὺ ἡ κατάσταση ἔφθασε ἐκεῖ ποὺ ἔφθασε.

     Εἶναι κατάντια γιὰ μᾶς αὐτὸ ποὺ γίνεται καὶ πρέπει νὰ ντρεπόμαστε γιατί κατα­ντήσαμε ὑποχείρια ξένων καὶ σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν αὐτὸν τὸν ἐξευτελισμὸ καὶ τὴν καταρράκωση τῆς ἐθνικῆς μας ἀξιοπρέπειας καὶ τῆς Χριστιανικῆς μας ταυτότητας.

     Ἂς ἀντιδράσουμε ἐδῶ καὶ τώρα, δυναμικά, νὰ σταματήσουμε ὅλες αὐτὲς τὶς διαβολικές, ξενόφερτες ἐπιβολές, γιατί τὴν ὀλιγωρία μας αὐτὴ καὶ τὴν ἀδιαφορία μας θὰ τὴν πληρώσουμε πολὺ ἀκριβὰ ἐὰν συνεχίσουμε νὰ καθεύδωμεν.